Op 9 mei 2026 zou hij zeventig worden: Jotie T’Hooft. De Vlaamse dichter, die op zijn eenentwintigste stierf aan een overdosis cocaïne, blijft vereeuwigd voortleven in zijn woorden. Zijn vroege en dramatische dood doopte hem tot mythe, maar het zijn vooral zijn weemoedige, vlijmscherpe en bombastische teksten die hem onvergetelijk maken.
Winter De Cock, Hanna Mensink en Robbe Embrechts laten zich door zijn werk meevoeren. Ze lezen, herkauwen en herschrijven zijn verzen en schrijven naar hem, over hem en met hem. In hun samenspel van taal, ritme en muziek zoeken ze een hedendaagse dialoog met Jotie T’Hooft: tussen echo en antwoord, tussen het verleden en nu.
